Değerli müminler, bugünkü hutbemizde, hepimiz için hayati önem taşıyan bir konu üzerinde durmak istiyoruz.
Yabancı bir enstitünün yayımladığı bir raporda, aşırı tüketimin “dünyayı tükettiği” ifade ediliyor; insanoğlunun ruhundaki din, aile, toplum ve sosyalleşme duygularının yerini, günümüz insanında “sahip olma ve tüketme” tutkularının aldığı anlatılıyor.
“Dünya Doğal Hayat Fonu” adındaki bir kurumun, doğal kaynaklar üzerine yaptığı bir araştırma raporu, günümüzdeki tüketim çılgınlığının, dünyanın sonunu hazırladığını bildiriyor; son otuz yılda dünya üzerindeki doğal kaynakların üçte birinin insanlar tarafından tüketildiği ifade ediliyor.
Oysa tabiatı yaratan Hikmetli Güç, tabiattaki bütün imkânları, her varlığın normal ihtiyaçlarını dengeli bir şekilde karşılamaya yetecek düzeyde yaratmıştır. Yüce Kitabımızda şöyle buyuruluyor: “O size istediğiniz her şeyi verdi. Allah’ın nimetlerini saymaya kalksanız başa çıkamazsınız. Doğrusu insanoğlu çok zalim, çok nankördür!”[1] Evet… İnsanoğlu çok zalim, çok nankör. Çünkü bütün canlılar içinde, israfta sınır tanımayacak kadar aşırı derecede tüketebilen tek varlık insandır.
Birçok âyette çeşitli doğal varlık ve olayların insana “müsahhar kılındığı”, yani onun yararlanmasına uygun olarak yaratıldığı bildirilir. Ancak, ne yazık ki insanoğlu, bunlardan istifade ederken helali haramı gözetmiyor, yeterince sorumlu davranmıyor. Oysa Rabbimiz bizden, lutfettiği nimetleri, tabiata, çevremize, insanlara, diğer canlılara ve kendimize zarar vermeyecek şekilde kullanmamızı istemektedir; “Allah israf edenleri sevmez” buyurmaktadır.
Muhterem cemaat,
Akıllı, ölçülü ve tutumlu kullanmamız gereken en önemli nimetlerden biri de “su”dur. Hepimizin izlediği gibi, ilgili kurumlar mevcut su potansiyelimizi en verimli bir şekilde değerlendirmek için çalışıyor. Ancak, ne yazık ki, insan oğlunun tabiattaki nimetleri hoyratça kullanması yüzünden son yıllarda küresel düzeyde ciddi bir kuraklık yaşanmaktadır.
-Birkaç yıl önce olduğu gibi- musluklardan su yerine hava gelmesini, geceleri sabahlara kadar ailemizin musluk başlarında su beklemesini ister miyiz? Elbette istemeyiz! O halde bugünden tedbirli olmak, hazır suyumuzu akıllı kullanmak zorundayız. Sahip olduğu imkânları har vurup harman savuran bir toplum, medeni bir toplum değildir; geri bir toplumdur. Yarın içmek için kullanacağı suyu bugün ölçüsüzce tüketen bir kişi akıllı biri de değildir. Ayrıca böyle biri, erdemli bir Müslüman da sayılmaz.
Ashab-ı Kiram’dan Saad bin Ebî Vakkas, abdest alırken suyu gereğinden fazla kullanıyordu. Bunu gören Peygamberimiz, “Bu ne israf, yâ Saad!” dedi. Saad, “Abdestte israf olur mu yâ Resûlallah?” diye sorunca, “Evet olur; ırmak kenarında bile olsa suyu israf etmemelisiniz” buyurdu Efendimiz .[2]
Yapacağımız şey zor değildir, muhterem müslümanlar. Sadece musluğumuza elimizi uzattığımızda, boşa akıtacağımız suyun ne kadar değerli olduğunu bilmek ve bunu ailemize, öğrencilerimize, elemanlarımıza, kısaca yeri ve zamanı geldiğinde herkese anlatmaktır; daha da önemlisi, bütün iyi ve güzel insanlar gibi, bu konuda herkese örnek olmaktır. Neler yapmalıyız?
- Meselâ diş fırçalarken, bulaşık yıkarken, tıraş olurken, abdest alırken muslukları açık bırakmayalım.
- Balkon, teras gibi yerleri temizlerken, araba yıkarken, hortum yerine kova, fırça, sünger kullanalım.
- Bahçelerimizi güneşsiz zamanlarda ve en tasarruflu bir şekilde sulayalım.
Milyonlarca İstanbullu olarak bu şekildeki basit tedbirlerle ne kadar çok su tasarruf edeceğimizi bir düşünelim!..
Yüce Rabbimiz maddî ve mânevî rahmetlerini üzeremizden eksik etmesin. Allah’ın selâmı üzerinize olsun.